مطابق بند 1-4-1 آیین نامه 2800 ، جهت حذف و یا کاهش خسارت و خرابی ناشی از ضربه ساختمانهای مجاور به یکدیگر ، ساختمان ها باید با پیش بینی درز انقطاع از یکدیگر جدا ساخته شده و یا با فاصله ای حداقل از مرز مشترک با زمین های مجاور ساخته شوند . برای تامین این منظور در ساختمانهای با 8 طبقه وکمتر ، فاصله هر طبقه از مرز زمین مجاور حداقل باید پنج هزارم ارتفاع آن از روی تراز پایه باشد

نکته حقوقی برای مهندسان ناظر و سازندگان ساختمان :
با مشاهده شکل گودبرداری هایی که در سطح شهرها انجام گرفته ، به این نتیجه رسیدیم که نمی توان حرکات پاکت بیل یا بابکت و همچنین ریزش خاک زیر فنداسیون را کنترل کرد تا فنداسیون وارد ملک همسایه نشود ، و در موارد بسیاری دیده شده که بدلیل ورود به ملک همسایه و بتن ریزی فنداسیون ، بعداً در زمان ساخت ملک مجاور ، این مساله ( ورود به ملک ) باعث بوجود آمدن دعواهای حقوقی گشته که مهندس ناظر را نیز به دلیل گزارش نکردن این موضوع ، درگیر خود کرده است .
پس لازم است مهندسین ناظر در صورت برخورد با این مساله در فنداسیون ، ابتدا دستورکار جهت اصلاح به مالک ابلاغ کنند و حتماً در صورت عدم اصلاح آن ، در گزارش مرحله ای یا گزارش تخلف ، به مرجع صدور پروانه ابلاغ نمایند.

درز انقطاع را چگونه کنترل کنیم ؟
الف ) در ساختمان های بتنی، ناظر باید مطابق نقشه های معماری درز انقطاع را کنترل نماید .
مثال : در نقشه های معماری درز انقطاع 11 سانت مشخص شده است و اسکلت ساختمان هم بتنی می باشد .
11 سانت خود درز + 4 سانت اندود ملات ماسه سیمان + 3 سانت کاور بتن ستون = 18 سانت از پشت میلگرد خاموت ستون باید درز اجرا شود . این کنترل باید از روی فنداسیون و در زمان اجرای ریشه ستونها انجام شده و تا بالاترین سقف نیز ادامه یابد .
ب ) در ساختمان های فلزی، این مورد در زمان بیس پلیت گذاری ستونها کنترل می گردد. برای انجام این کار لازم است ابتدا شکل ستون را روی بیس پلیت کشیده و مطابق مثال فوق اندازه ها کنترل شوند ، فقط در این ساختمان ها کاور بتن ستون حذف می گردد ، یعنی درز انقطاع مثال بالا و در ساختمان اسکلت فلزی خواهد شد 15 سانت .

منبع:

فنون عمران